ค่าส่วนรวม คอนโด เก็บน้อยเกินไปก็แย่ มากเกินไปก็ไม่ได้
ค่าสาธารณะของคอนโด นั้น ครั้นเทียบสนนราคากับบ้านจัดสรรแล้ว จักแพงกว่าอย่างเห็นได้ชัด เนื่องแต่โครงการคอนโดฯ จะมีสิ่งที่อำนวยความฉลุยต่างๆ ที่ใช้ร่วมกันมากกว่า ใช่ไหมมีเหตุที่ให้ต้องใช้จ่ายมากกว่า เช่น ค่าแรงเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย, ค่ากำเหน็จพนักงานเก็บขยะ, ค่าจ้างแม่บ้าน, ค่าไฟฟ้าในบริเวณที่เป็นพื้นที่ของส่วนรวม อย่างลิฟต์, บันได, ค่าไฟที่อยู่นอกห้องชุด (ค่าไฟ, แอร์ด้วยกันโทรทัศน์บริเวณล็อบบี้) , ค่าเครื่องมือวัสดุทำความเกลี้ยง อื่นๆ
เพราะธรรมดาในวันโอนกรรมสิทธิ์ผู้ซื้อมักจะต้องชำระ “ค่าส่วนรวมล่วงหน้า” ซึ่งทั่วไปแล้วบันทึกเอาไว้ 1-2 ปี ส่วนอัตราเท่าไหร่นั้นก็แล้วแต่โครงการจะกำหนด นิติบุคคลอาคารชุดแต่ละแห่งจักมีมาตรการในการจัดเก็บค่าศูนย์กลางไม่เหมือนกัน แล้วแต่ข้อบังคับของนิติบุคคลอาคารชุดนั้นๆ เงินจัดเก็บเนื่องด้วยค่าศูนย์กลางนี่กฎหมายบังคับให้ศักยนำไปเป็นค่าใช้จ่ายอย่าง “บริการสาธารณะ” ได้ แต่ทั้งนี้ต้องโดยเจาะจงในกรณีที่ผู้จัดสรรที่ดินได้เขียนเรื่องเบ็ดเตล็ดไว้ในแผนงานโครงการ พร้อมด้วยวิธีการจัดสรรว่าจักเรียกเก็บมูลค่าบริการสาธารณะจากผู้ซื้อที่ดินปันส่วน ตามอัตราที่ได้รับยอมจากคณะกรรมการจัดสรรที่ดินที่กำหนดไว้ในขั้นตอนการยื่นคำขอจัดแบ่งเท่านั้น
เว้นแต่นี้ยังมีค่าใช้สอยที่เกิดจากการทำงาน ไม่ก็การดูแลบริหารการจัดการของสินทรัพย์ส่วนกลางด้วย เช่นเงินเดือนของผู้สั่งการฝ่ายนิติบุคคลอาคารชุด ประโยชน์โทรศัพท์ ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเครื่องใช้และเครื่องมือต่างๆ ในสำนักงานนิติบุคคลอาคารชุด กินความค่าครองชีพที่ไม่ประจำ เช่น ค่าแก้ไขระบบไฟฟ้า ประปา เป็นต้น
พันธะของเจ้าของห้องชุดคอนโด ที่ต้องจ่ายค่าส่วนกลางทุกเดือนส่วนใหญ่รับรู้ กันทั่วไปแล้ว แต่ที่ยังมีปริศนา อยู่บ้างคือข้อสงสัยที่ว่าทำไมค่าสาธารณะถึงแพงจัง ?
อัตราค่าสาธารณะ จะถูกหรือแพงขึ้นอยู่กับหลายสิ่งของหลายเค้ามูล สิ่งอำนวยความสะดวกในโครงการที่มากน้อยไม่เท่ากัน จึงทำให้ค่าส่วนรวมแต่ละแผนการไม่เท่ากัน ถ้ามีสิ่งอำนวยความสะดวกมากค่าส่วนกลางก็สูง เรียกว่าใช้มากก็ต้องจ่ายมากทำนองนั้น นอกจากนี้ยังขึ้นอยู่กับระดับหรือว่าพรรค์คอนโดด้วย เช่น แผนการไฮเอนด์หรูๆ แน่นอนค่าส่วนกลางก็ต้องแพง เพราะว่ามาตรฐานในการบริหารจัดการอาคารไม่ก็พื้นที่ส่วนรวมต้องสูงไปตามระดับ จำนวนยูนิตในแต่ละโครงการก็มีผลเช่นกัน โครงการที่จำนวนยูนิตน้อยค่าส่วนกลางจะสูง ก็เพราะว่าตัวหารหารน้อยกว่า
เชื่อได้เลยว่า ถ้าเเลื่องลือกได้ทุกคนก็คงเร่ำลือกคอนโดฯ ที่ค่าส่วนกลางถูกกว่าอย่างแน่นอน แต่ในความครันนั้นคอนโดฯ ที่ค่าส่วนกลางต่ำๆ ก็ไม่ใช่คำตอบที่ถูกที่ควรที่สุดเสมอไป ก็เพราะว่าถ้าส่วนกลางมันต่ำเกินไป ก็อาจทำให้การบริหารจัดการ ไม่ใช่หรือการดูแลอาคาร และพื้นที่ส่วนรวมทำได้ไม่เต็มที่ ไม่ก็บริหารกันไปแบบตามมีตามเกิด เหมือนกับสายการบินโลว์คอส ที่จักทำอะไรก็ต้องอดออมไว้ก่อน
แต่เหนือสิ่งอื่นใด ก็คือ แทบจะไม่มีคอนโด ไหนที่อาจจะเก็บค่าสาธารณะได้ 100% เต็มเพราะว่าไม่มีการค้างจ่าย ฉะนั้นแล้วค่าส่วนกลางที่จักกำหนดอัตราจัดเก็บไว้แล้ว เอาเข้าแน่นอนก็ได้ไม่ครบหรือไม่พอก็มี แต่ถ้าสูงเกินไปก็ไม่ดีเพราะว่าจักเป็นต้นทุนของเจ้าของห้องชุด ยิ่งแม้เราซื้อเพื่อ ให้เสรีภาพเช่าแล้วค่าใช้จ่ายส่วนนี้มากเกินไปก็จักไปลิดรอนผล ตอบแทนให้ลดลงได้ แนวคิดที่ถูกต้องเกี่ยวกับค่าครองชีพสาธารณะในกรณีที่เป็น
การซื้อคอนโดฯ เพื่อ ยอมเช่านั้น ก็คือจะจ่ายมากหรือไม่ก็จ่ายน้อยก็ขึ้นอยู่กับค่าเช่าที่เก็บได้เป็นหลัก ถ้าเก็บค่าเช่าได้น้อย โสหุ้ยในส่วนนี้ก็ต้องน้อยตามลงไปด้วย แต่ถ้าเก็บค่าเช่าได้มากถึงค่าส่วนกลาง ค่าส่วนกลางจักสูงไปสักหน่อยก็ไม่เป็นไร แต่ในกรณีที่ซื้อเพื่ออยู่อาศัยเอง อันนี้น่าจักขึ้นอยู่กับความพึงพอใจกับความเชี่ยวชาญในการจ่ายมากกว่า อยู่คอนโดแบบหรูก็ต้องยอมรับว่าต้องจ่ายแพงกว่า ถ้าไม่หมายจ่ายแพงก็คงต้องคลำคอนโดฯ ถูกๆ ค่าศูนย์กลางต่ำๆ อยู่กันไป
การไม่ชำระค่าศูนย์กลางมีผลเสียมากมายต่อเจ้าของร่วมทุกคน ทางที่ดีควรไขปัญหาตามกำหนดไปเถอะครับ พร้อมด้วยร่วมกันคุ้มครองจัดการหรือไม่ก็ตรวจสอบบัญชีจะเป็นการดีกว่า การเก็บค่าศูนย์กลางของนิติบุคคลเก็บไปก็เพื่อประโยชน์ในการดูแลใช้จ่าย แก้ปรับปรุงทรัพย์ศูนย์กลางให้เป็นได้ใช้งานได้นานๆ และทำให้เกิดความสงบเรียบร้อยในที่อยู่อาศัยของเราเอง
ขอขอบคุณ : cmc.co.th
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น